Klik op de verschillende vakjes en laat je verrassen door ontmoetingen met
jezelf	de ander	de wereld	God

Verhaal over vier grote keien in je leven

Het verhaal gaat over een professor.
Een professor die niet alleen geleerd is, maar ook wijs. Zijn colleges gaan niet uitsluitend over boekenwijsheid, maar nog meer om levenswijsheid.
Op een dag keek de professor de studenten een voor een aan en sprak toen langzaam: “Wij gaan een experiment doen”.
Van onder de tafel die hem scheidde van zijn toehoorders, haalde hij een enorme, lege glazen pot tevoorschijn met meer dan vijf liter inhoud. Hij zette die voorzichtig op tafel. Hij zei verder niets, maar vervolgens stopte hij er vier keien in, zo groot als meloenen, één voor één heel zorgvuldig zodat de pot niet zou breken. De laatste kei kwam boven de rand uit. Hij wachtte even en keek toen van de pot naar zijn studenten en weer terug. Nogmaals keek hij zijn publiek aan en vroeg: “Is de pot nu vol?” Waarop zij allemaal antwoordden: “Ja”.

Hij wachtte een aantal seconden en sprak: “Echt waar?” Toen boog hij zich weer voorover om onder de tafel een zak kiezelstenen te pakken. Heel voorzichtig goot hij de inhoud van de zak tussen de keien in de pot, die hij daarna langzaam heen en weer bewoog. De kiezelstenen gleden tussen de keien, tot op de bodem van de pot. Opnieuw wachtte hij en keek zijn toehoorders aan en sprak: “Is deze pot nu vol?” Deze keer begonnen de briljante leerlingen iets door te krijgen en een van hen antwoordde: “Waarschijnlijk niet.”

Weer dook de professor onder de tafel en haalde een zak met zand tevoorschijn die hij in de pot goot. Het zand verdeelde zich tussen de keien en de kiezelstenen. Na opnieuw wachten vroeg nogmaals de professor: “Is de pot nu vol?” De studenten antwoordden nu in koor: “Nee.”

De professor nam de kan water van de tafel en goot die vervolgens leeg totdat de pot tot aan de rand gevuld was. Hij wachtte nu nog langer…
Toen vroeg hij: “Welke grote waarheid wordt er door dit experiment bewezen?”

Een van de moedige studenten probeerde: “Je werk is nooit af, je kunt altijd nog meer doen in het leven…”
“Nee,” zei de oude professor, “dat is het niet.”
Een ander ging door: “Het bewijst dat, zelfs al is onze agenda nog zo vol, we, als we dat willen, er altijd nog wel een afspraak bij kunnen maken en dus toch nog tijd hebben om meer te doen dan we al doen.”
“Ook dat is niet wat hier wordt bewezen”, antwoordde de professor.
Hij wachtte op andere suggesties, maar die kwamen niet. De studenten hingen aan zijn lippen.

“Wel, wat hier wordt bewezen, is dat als we niet eerst de grote keien in de pot stoppen we ze naderhand nooit meer in krijgen…”
Het werd heel erg stil in de zaal, terwijl iedereen nadacht over de vanzelfsprekendheid van deze stelling. Tja logisch natuurlijk en de studenten keken naar professor met de vraag in de ogen van is dit nu alles?

De oude professor ging tenslotte verder: “Wat zijn de grote keien in uw leven? God? Uw gezondheid? Uw familie? Uw vrienden of vriendinnen? Uw dromen verwerkelijken? Datgene doen waar u van houdt? Leren? Een goede zaak verdedigen? Een ontspannen leven leiden? De tijd nemen? Iets anders?

Wat u moet onthouden is dat het belangrijk is dat u in uw leven begint met de GROTE KEIEN in de pot te stoppen, anders loopt u het risico dat uw leven niet slaagt. Als u voorrang geeft aan kleinigheden (de kiezelstenen en het zand) zal uw leven gevuld zijn met details en zult u geen tijd meer over hebben voor de belangrijke dingen van het leven.
Samenvattend, vergeet nooit uzelf de vraag te stellen: ‘Wat zijn de grote keien in mijn leven?’ Als u dat weet kunt u ze als eerste in uw pot (leven) stoppen.”
Toen bleef het opnieuw heel stil en je kon zien dat de studenten voor zich uit staarden en zich afvroegen hoe het bij hen zat…

Uiteindelijk verbrak een student de stilte en probeerde heel voorzichtig: “Eh… eh professor. Er is nog één vraag die maar door mijn hoofd blijft gaan. Misschien is het wel een gekke vraag, maar het laat mij niet los. Dus sorry dat ik de vraag stel, maar waarom nu VIER grote keien? Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat er daar geen bedoeling voor is. Is het alleen omdat die er in passen?”

“Gelukkig”, antwoordde de professor, eindelijk, ik dacht dat de vraag nooit zou komen! Het klopt, het is niet zo maar dat er vier grote keien zijn! Naar mijn mening zijn de vier grote keien in de pot de vier belangrijkste zaken in het leven: Ontmoeting met de ander, ontmoeting met God, ontmoeting met de samenleving en ontmoeting met jezelf!”

Opnieuw werd het stil en toen ging de zoemer en was het ‘college’ voorbij….

Henk Bosch